KUNG HEI FAT CHOI!

Lieve allemaal,

KUNG HEI FAT CHOI! dat is wat hier nu gezegd wordt, aangezien het Chinees Nieuwjaar is. Ik heb een hele week vrij, omdat de Chinese leerlingen graag hun familie op willen zoeken in China. Tijdens de blockmeeting (afgelopen donderdag), werd er door twee tutorgroepen een toneelstuk opgevoerd, om voornamelijk de niet-Chinese studenten uit te leggen hoe het Chinese Nieuwjaar ontstaan is en hoe de namen voor de Chinese kalender zijn ontstaan. Hiermee bedoel ik dus, de namen bij de jaren, de Rat, de Aap, etc. Ook kregen we een rood papier met daarop een gelukswens voor het komende jaar, gemaakt door alle Chinese studenten hier op school. Hierna kregen we leisie (ik denk dat ik het verkeerd spel), maar dat is een rood envelopje dat wordt uitgedeeld met Chinees Nieuwjaar. Je wenst iemand bijvoorbeeld een gezond Nieuwjaar, en hierna krijg je dan vaak geld, ‘leisie’. Volgende week zal ik er meer over vertellen, aangezien het Chinese Nieuwjaar pas net begonnen is, en de shows pas later zijn.

Wat ik vorige week helemaal vergeten te vertellen ben, is de geboorte van de baby van mijn tutor. 2 weken geleden op een maandagochtend om 9.28 is Maiya geboren. Toen ik hier in september aan kwam, had ze natuurlijk al een beetje een buik. Het is zo bijzonder, om zo dicht bij iemand te leven, die eigenlijk ook je moeder is hier op school, en dan na 5 maanden het resultaat te zien, zo onwerkelijk. Ik was erg benieuwd naar het baby’tje, dat ik vorige week zondag op de deur heb geklopt. Ze was ontzettend blij mij te zien, en nam me meteen mee naar de baby. Wat een schatje! Zo priegel, zo klein, zo ontzetten lief. Maiya lag op dat moment te slapen, maar nadat ik Wendy alle ins en outs had verteld van de school nu we weer terug waren, was Maiya wakker. Ik heb haar vast mogen houden en haar zelfs de fles mogen geven! Erg bijzonder, voornamelijk omdat ik haar voor de aankomende 1,5 jaar zal zien opgroeien. En dat is eigenlijk wel bijzonder hier op de school, aan het eind van de dag, gaan de leraren eigenlijk niet naar huis. Mijn wiskunde lerares woont op dezelfde verdieping als ik, en als ik naar de WC ga, kom ik haar soms wel eens tegen. Je leeft zo dicht bij elkaar, dat het niet echt een leraar-student relatie is, maar meer vrienden. Zo worden de leraren ook bij de voornaam genoemd, en ben je altijd welkom in hun flats.

Op maandag hadden we weer een meeting met het hele eerste jaar. Universiteiten was het onderwerp. Wat ga je doen naar LPC? Het klinkt allemaal erg intens, maar ook daar moet je over nadenken. Nu de tweede jaars klaar zijn met hun aanmeldingen, komt er af en toe iemand naar me toe. ‘Ja, ik heb me aangemeld bij Utrecht’. Dus wie weet, als ik straks weer terug ben in Nederland, zit daar misschien wel iemand die ik hier in Hong Kong heb leren kennen.

Tijdens de kerstvakantie had mijn tweedejaars Sarah, mij een uitnodiging doorgestuurd van het Nederlandse Consulaat. Zij hadden een nieuwjaarsfeestje, en alle Nederlanders in Hong Kong en Macao waren uitgenodigd. Wij zijn, nadat we eindelijk besloten hadden wat toepasselijk zou zijn voor deze avond om aan te trekken, op weg gegaan. Een kleine uitleg hierbij: wij wonen in de New Territories. Het feestje was op de Peak. Nu zegt dat misschien nog niets, maar het kost je ongeveer een uur om naar het centrum te komen, soms wel langer, en vanaf daar wisten we niet hoelang het was naar de Peak. De Peak is ook het uitzichtpunt over Hong Kong, zeker een must als je Hong Kong bezoekt! Wij op weg, en we deden er zo’n 1,5 uur over om naar het centrum te komen. Daar vonden we dan een taxi, die ons vertelde dat het nog een half uur was met de taxi. Erg teleurstellend, aangezien we al zo lang gereisd hadden, en we, als we de taxi zouden nemen, er maar een half uurtje konden zijn. We zijn dus omgekeerd, en terug naar huis gegaan. Erg jammer, want had het erg leuk gevonden om meer Nederlanders te leren kennen.

Met mijn service Pinehill, zijn we naar Sheung Hui gegaan. Een plek die heel dicht bij de grens ligt met China. We gingen naar een echte Chinese Nieuwjaars markt. Dat is het leuke aan mijn service, we komen op plekken waar ik anders nooit geweest zou zijn. En dat zorgt ervoor dat ik Hong Kong echt leer kennen.

Mijn campussupport, LPC Outreach, heeft een Talent Quest afgelopen vrijdag gehouden. Er waren 13 deelnemers, en erg gevarieerd. Van gitaar en zang, tot hoelahopen. Als special guest was Thomas uitgenodigd, een jongen die waanzinnig hoog kan zingen. Een opera zanger! Hij was het grootste succes van allemaal, helaas deed hij niet mee. Samen me Eugene, was ik de presentator. Het was erg leuk om het te presenteren, al liep het af en toe niet echt gesmeerd. Maar dat is meer dan logisch, als je het programma 1 minuut van te voren weet, omdat er mensen af haken en ineens meedoen. Dat is wat hier o.a. leert, flexibel zijn!

Om nog even terug te komen op de gazastrook van vorige week, de presentatie is gehouden. Uiteindelijk heeft de Palestijn toegestaan, dat er ook een Israëliër, mijn vriendinnetje, mocht vertellen. Het was erg informatief de avond, en niet echt een strijd. Iedereen was erg opgelucht dat het toch best rustig verlopen was.

Een gelukkig Chinees Nieuwjaar toegewenst!

Veel liefs,
Anne-Margreet