Heb jij al waterpokken gehad? + VIETNAM!

Lieve allemaal,
Een hopelijk uitgebreid bericht vanuit Vietnam! Het toetsenbord is erg lastig, dus bij voorbaat bied ik mijn excuses aan voor de spelfouten.
Ik ben er! Ho Chi Minh City! Maar, dat had ook even anders kunnen aflopen. Ongeveer 2 weken geleden is erbij een jongen uit Tanzania waterpokken vastgesteld. Waterpokken? Ja, chickenpox, die gekke rode bultjes die ontzettend jeuken. Hij is geisoleerd in de ziekenboeg, en mag geen bezoek ontvangen. Onze principal had in deze tijd ook een meeting met het hele UWC board, zij hebben 2 keer per jaar een meeting, en daarbij zijn alle colleges vertegenwoordigt. Dit jaar was het in Swaziland. Maar onverhoopt is hij eerder teruggekomen. Waarom? Er waren wat belangrijke zaken.. hmmm, raar vonden we. Toen ik vorige week mijn bericht plaatste wist ik nog van niets, 2 uur later verscheen er een bericht in mijn inbox. Waterpokken en projectweek, zo wordt deze reisweek in maart genoemd. Als je geen waterpokken hebt gehad en daar ook geen vaccinatie tegen hebt gehad, mocht je NIET weg. Als je ze wel had gehad of een vacinatie, moest je daar of een doktersverklaring voor hebben OF een bloedtest doen. Gelukkig gaf mijn aanmeldingsformulier (waarbij dus ook een ziekte papier bij zat) dat ik het al gehad had, en dat ik dus mocht gaan. In het totaal zijn er ongeveer 30 tot 40 leerlingen achtergebleven op campus… waaronder 3 van mijn trip. De jongen met waterpokken hoorde ook in mijn trip.
Dat was dan eventjes de hectiek van de afgelopen week, het was ook de eerste vraag waar velen gesprekken mee begonnen. Heb jij al waterpokken gehad? Velen discussies, gesprekken en alles later, is het toch tot een rustpunt gekomen. Harstikken baelen voor degenen die niet kunnen gaan, maar alles is voor de eigen gezondheid!
Afgelopen dinsdag had ik mijn laatste proefexamen Nederlands! Wat voelde dat lekker zeg. Het ging redelijk, al met al ging het wel oke, al waren mijn mondelingen wel echt heel erg. Het geeft in ieder geval wel duidelijkheid over wat er nog moet gebeuren!
Daarnaast had ik deze week ook de afsluiting van groep 4 project. Dat project is dus een soort van toetsing van je personal skills voor je labreports, dit wordt maar 1 keer getest, en dat doen ze dus door middel van een project. Ons project was geslaagd en de presentatie was leuk en grappig Nu afwachten wat de cijfers zijn. Daarnaast had ik ook nog even wat essays due, en ook nog een IA. Maar dat mocht allemaal niet meer baten toen ik op donderdag mijn koffer in ging pakken. Ik keek er zo naar uit!
Op vrijdag was het dan zover, we stonden om 4 uur klaar bij de gate, helaas moesten we lang op Tohya (Japan) wachten, die had zich vergist in de tijd. Na een bus reis van 1 uur kwamen we aan op het vliegveld. Ingecheckt (18 kilo, en nee dat waren niet 2 paar hakken en 10 jurken, maar speelgoed voor de weeshuizen die we gaan bezoeken) en op weg naar de gate. Na een nogal shacky flight, heel veel turbelentie (misschien door het weer), maar gelukkig wel fijn, we kregen zelfs LAYS chips, lang niet meer gezien, landden we in het BLOEDHETE Vietnam!
We ontmoetten onze hosts, na een gigantisch onthaal (zo’n 300 mensen bij de uitgang,helaas niet voor ons) (we verblijven in gastgezinnen), ze is ongeveer de helft van mijn lengte haha, en toen op we,g met de taxi naar haar huis. Inmiddels flink zweten (30 graden!), maar gelukkig wel heerlijke airco op de kamer. Op het moment zit ik ook op haar kamer, met kokosnoot (heerlijk om te drinken!), op haar computer. Ook Darya (Israel) verblijft hier. Echt een heel luxe huis, dus niet echt standaard geloof ik. Ze heet Linh, maar je spreekt het uit als Lynn. We sliepen rond 12/1 uur en de volgende ochtendal weer op om half 6! Linh moet nameljk naar school op zaterdag, om 7 uur beginnen de lessen! Dus na een ontbijt met gebakken ei en de la vache kirie (verkeerdgespeld) op stokbrood opweg gegaan. Nadat we verzameld hadden (temperatuur al rond 25graden om 7 uur sochtends) een 2 uur lange fietstocht gehad. Nou fietsten we niet zelf, maar werden we getrapt, zo’n zit fiets. Echt waanzinnig om de stadop die manier tezien. Voor mensen die al in HCM gweest zijn zullen het wel weten, maar de brommers/scooters zijn hier niet meerte tellen. OVERAL echt OVERAL, en op de gekste manieren. 2/3/4 op een brommer, met kasten, babies ALLES! En gassen en doen maar wat ze willen, Linh vertelde dat je wel een rijbewijs nodig hebt, maar velen het niethebben, nou dat is te zien!
Na de 2 uur durende fietstocht na een grote marktgeweest, hier natuurlijk leuke souvernir aankopen gedaan, en hierna naar de backpackbuurt gegaan om goedkope souvernirs te vinden. Daarna een lunch gehaald in Diamond Plaza, watwel oke was. Hierna gingen we op weg naar het eerste weeshuis. In een kwam het met bakken uit de lucht, niet normaal. Straat stond meer dan blank, water meer dan 10 centimeter hoog, schoenen dus zeiknat. Ach, dat hoort erbij! Het weeshuis viel een beetje tegen, aangezien er veel meer mensen waren (ook veel klasgenoten van Jacky, meisje van mijn school die de trip organiseert en die dus uit Vietnam komt) dus was er te veel aandacht. jammer, maardekinderen waren wel echt heel lief. Hierna nog een dans uit Japan gedaan en de ‘I want it that way’ van de Backstreet Boys gezongen. Kleding en speelgoed uitgedeeld en weer tot ziens gezegd. Daarna zijn we gaan eten in een heel goed vietnamees restaurant. Het was lekker! Net hebben we dan een waterpuppet show gezien, iets wat je gezien moet hebben, anders heb je niet Vietnam gezien (zo zegt de brochure!).
Veel toeristen hier, heeeeeeeeel erg warm maar echt geweldig! Sorry voor een toch een beetje en toen en toen en toen verhaal, maar hopelijk kun je daar een beetje door heen lezen.
Heeeeeeel veeel liefs en kussen uit Ho Chi Minh City!!!!
Anne-Margreet