SUMMER HOLIDAY
Door: Anne-Margreet
Blijf op de hoogte en volg Anne-Margreet
07 Juni 2009 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Lieve allemaal,
Ik ben weer thuis, en soms voelt het gek. De nieuwste liedjes ken ik niet, als ik uitga ken ik veel gezichten niet, en ook schijn ik 1 jaar TV gemist te hebben. Ik heb een jaar ergens anders gezeten, en dat voel je. Gelukkig na 1 aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden zit je weer meteen in het seizoen, en door de tijd die ik over heb kan ik zo weer mijn muziek kennis bij spijkeren. Ook wordt je weer geintroduceerd die nieuwe gezichten, en zo voel je je steeds meer thuis.
Afgelopen maandag heb ik dan eindelijk mijn eerstejaars ontmoet, Marlies en Bas! Het was leuk om nou eindelijk te ontmoeten, en heb er veel zin in om volgend jaar Nederland met ze te vertegenwoordigen op LPC. Ik had het gevoel dat ze er veel zin in hadden, en hoop dat we volgend jaar een top jaar gaan hebben. Ook was mijn tweedejaars, Sarah, er, dus het was ook leuk om haar weer te zien. Ze had Mike meegenomen, en Mike is een derdejaars uit Amerika. Hij heeft dus ook op LPC gezeten van 2006 tot 2008 dus ik heb hem nooit gezien. Het was leuk om verhalen uit te wisselen, en dat zorgde ervoor dat LPC niet op een droom lijkt, maar dat het echt bestaat. Ook was het bijzonder om 4 generaties LPC bij elkaar te hebben. Rara wat we aten, Chinees natuurlijk!
De hele week een beetje geleerd voor de SAT, een soort CITO voor de Amerikaanse universiteiten, die ik gisteren gedaan heb. Het was maf om het hier in Nederland te doen, vooral omdat hier iedereen die de test nam zijn eigen verhaal had. Toevallig kwam ik ook nog Damaris tegen, mijn coyear in Bosnie, en Michiel een jongen van mijn oude school.
Inmiddels ben ik weer lekker gewend aan het Nederlandse leventje, al vind ik het soms toch gek om ZO veel Nederlands om me heen te horen, en iedereen met blond/bruin haar om me heen te zien. Ik geniet ook van het fietsen op een fiets die echt bij mijn lengte past.
I’ll keep you updated,
Anne-Margreet
PS. Het gaat stukken beter met mijn arm nu, al zijn sommige bewegingen wat pijnlijk.
Ik ben weer thuis, en soms voelt het gek. De nieuwste liedjes ken ik niet, als ik uitga ken ik veel gezichten niet, en ook schijn ik 1 jaar TV gemist te hebben. Ik heb een jaar ergens anders gezeten, en dat voel je. Gelukkig na 1 aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden zit je weer meteen in het seizoen, en door de tijd die ik over heb kan ik zo weer mijn muziek kennis bij spijkeren. Ook wordt je weer geintroduceerd die nieuwe gezichten, en zo voel je je steeds meer thuis.
Afgelopen maandag heb ik dan eindelijk mijn eerstejaars ontmoet, Marlies en Bas! Het was leuk om nou eindelijk te ontmoeten, en heb er veel zin in om volgend jaar Nederland met ze te vertegenwoordigen op LPC. Ik had het gevoel dat ze er veel zin in hadden, en hoop dat we volgend jaar een top jaar gaan hebben. Ook was mijn tweedejaars, Sarah, er, dus het was ook leuk om haar weer te zien. Ze had Mike meegenomen, en Mike is een derdejaars uit Amerika. Hij heeft dus ook op LPC gezeten van 2006 tot 2008 dus ik heb hem nooit gezien. Het was leuk om verhalen uit te wisselen, en dat zorgde ervoor dat LPC niet op een droom lijkt, maar dat het echt bestaat. Ook was het bijzonder om 4 generaties LPC bij elkaar te hebben. Rara wat we aten, Chinees natuurlijk!
De hele week een beetje geleerd voor de SAT, een soort CITO voor de Amerikaanse universiteiten, die ik gisteren gedaan heb. Het was maf om het hier in Nederland te doen, vooral omdat hier iedereen die de test nam zijn eigen verhaal had. Toevallig kwam ik ook nog Damaris tegen, mijn coyear in Bosnie, en Michiel een jongen van mijn oude school.
Inmiddels ben ik weer lekker gewend aan het Nederlandse leventje, al vind ik het soms toch gek om ZO veel Nederlands om me heen te horen, en iedereen met blond/bruin haar om me heen te zien. Ik geniet ook van het fietsen op een fiets die echt bij mijn lengte past.
I’ll keep you updated,
Anne-Margreet
PS. Het gaat stukken beter met mijn arm nu, al zijn sommige bewegingen wat pijnlijk.
-
08 Juni 2009 - 04:40
Sarah:
Weer thuis en weer een jaar Nederland aan het overbruggen, de brug te slaan naar de toekoemst door examens, naar de vier generaties LPC. Wat een bijzondere kwaliteit van je, dat je dat zo kan. Hoop je te zien op de beursuitreiking. Wij hadden een week Samantha uit Hong Kong op bezoek, gister heeft ze heerlijk voor ons gekookt, ik heb geleerd hoe ik Sushi moet maken, weet meer over de stad, het leven, de opvoeding, de ratio etc. Heel bijzonder en vind het echt jammer dat ze weer gaat, ze gaat volgend jaar naar de VS.
Wens je nu lekker uitrusten en genieten toe.
Sarah -
08 Juni 2009 - 13:08
Eline:
'HUH. Wat doe jij nou hier?' Sorry daarvoor, ik wist wel dat je in NL bent, maar was nog niet helemaal wakker haha.
Wel gezellig dat je op Beekvliet was! Kom je morgen weer?
X -
08 Juni 2009 - 18:49
Hanneke:
Ha A-M,
Toch wel heel gezellig om je weer in het echt te zien! Enne... jawel hoor toch nog een weblogverhaal. Hoera!
Groetjes, veel plezier en tot de volgende keer!
Hanneke -
08 Juni 2009 - 19:19
Mama En Papa:
Natuurlijk zijn wij ook weer van de partij bij de reacties... Ook al was het geen zondagmorgen en ook al ben je nu op loopafstand aanwezig: het blijft een superprestatie dat je wekelijks iedereen die dat lezen wil op de hoogte houdt. Ook nu het wat minder exotisch is... Hoewel er genoeg gebeurt en je toch ook hier wel een behoorlijk dynamische week achter de rug hebt. Voor ons is het echt genieten dat we je weer van zo dichtbij meemaken, en we denken of hopen dat dat natuurlijk wederzijds is....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
