SAT's & other LPC stuff

Het is een phenomeen dat zich ieder jaar een aantal keer voordoet. De SAT’s. Sommige zeggen dat het staat voor de ‘Stupid American Test’, anderen zeggen dat het SAT heet omdat het op zaterdag plaats vindt. De echte reden is er niet, en SAT staat ook voor niets. Voor degene onder ons die nog nooit van SAT gehoord hebben, SAT is een test die je moet doen voor de meeste Amerikaanse universiteiten (http://www.collegeboard.com/student/testing/sat/about/SATI.html). Hoe belangrijk deze score is, vergeleken met bijvoorbeeld je cijfers, je essays etc, verschilt van universiteit tot universiteit. Daarnaast zijn er ook SAT II’s, dit zijn testen die gaan over vakken. Dit kan varieren van Chinees tot US History. Aangezien veel leerlingen hier op school zich op universiteiten in de US aanmelden, ontstaat er dus een gekte de dichterbij de test date komt. Dit varieert tot boeken meenemen naar trainingen (mijn basketbal coach op vrijdag tijdens de training), tot tijdens de test besluiten dat je toch maar een ander vak doet in de SAT II, omdat je je zo voelt. Ik heb nu alle SAT gedaan die ik wilde doen, dus dat is klaar. Geeft een heerlijk gevoel, en daarnaast heb ik hopelijk wat meer tijd voor andere dingen!
Na de SAT gisteren, was er een basketbal wedstrijd (de kwart finales). Ik had me er erg op verheugd, aangezien ik dus 2 maanden niet heb mogen spelen omdat ik dus mijn enkelbanden gescheurd had. Echter aangekomen bij het veld, waren er niet genoeg shirts om te spelen, en daardoor dus de hele wedstrijd aan de kant gezeten. Jammer, maar helaas niets aan te doen. Het team had gewonnen met 44-10, wat een ruime overwinning is in basketbal. Echter, is dat niet vanwege het talent van het team (er zitten wel wat goede meisjes in…) maar meer vanwege onze lengte en ‘kracht’. Je moet je voorstellen dat als ik met mijn 1.80 in het veld sta, een Chinees meisje van 1.60 niet zo veel kans heeft om de bal voor mij te vangen. Daardoor weet het team vaak passen snel naar voren te krijgen en dus te scoren.
Daarnaast begint onze Cultural Evening (die plaats vind op 12 december) al meer vorm te krijgen. We zijn druk bezig met het scripts, en sommige dingen zijn erin echt leuk, en ook bezig met de fundraising. Rafa, een jongen uit Spanje, en ik zijn de leiders, en dan hebben we dus verschillende groepjes die verantwoordelijk zijn voor een bepaald deel. Dat werkt echt heel erg efficient, maar het enige probleem is dat we nog maar 4 weken hebben om te oefenen.
Ook hadden we deze week een meeting met alle tweedejaars over onze graduation. Ik weet dat in Nederland dat allemaal niet zo heel erg veel voorsteld, maar aangezien hier mensen van over de hele wereld bij elkaar komen zijn er mensen hier die daar veel waarde aan hechten, en persoonlijk zou ik het ook wel leuk vinden om een leuk jurkje aan te trekken en naar een fancy hotel te gaan. Echter, zijn de meningen daarover verdeeld. Wij zouden als een UWC namelijk niet zo veel geld aan dat soort dingen moeten uitgeven, en het zou oneerlijk zijn tegenover de minderbeoordeelden hier op school. Het is een grote discussie, die niet zo gemakkelijk loopt als gedacht. Dat komt vooral omdat het argument ‘UWC’ gebruikt wordt. Als iemand je vertelt dat het niet UWC is om 30 euro uit te geven aan een graduation dinner, is dat toch wel pijnlijk, en vooral totaal geen sterk argument als het nergens op gebaseerd is. Later meer hierover…
Deze week was een zeer intensive schoolweek, en er zullen nog velen volgen. Ben vandaag dus vroeg opgestaan om flink te kunnen werken, o.a. mijn final TOK essay is due tomorrow.
Het weer in Hong Kong is ook wat omgeslagen, en het begint al weer wat kouder te worden. Ohja, en voordat ik het vergeet. Ik ben ook mijn reis voor Kerst aan het plannen. Ik heb besloten dit jaar niet met kerstmis naar huis te komen, aangezien er zo veel reismogelijkheden zijn. Het plan is om naar Vietnam, Cambodja, Laos en Thailand te gaan! Kijk er naar uit!
Tot volgende week,
Anne-Margreet