OOOOOOO WEEK
Door: Anne-Margreet
Blijf op de hoogte en volg Anne-Margreet
13 September 2009 | Hong Kong, Hong Kong
Lieve allemaal,
Het is misschien wel een van de beste weken van LPC van het hele jaar; Orientation week! De eerste jaars hebben een vol gepland programma dat gerund wordt door de tweede jaars. Het begon op zondagavond met een welcomings ceremony, meeting met tutor en een block party. In mijn tutorgroup hebben 6 nieuwe eerste jaars, iemand uit de USA, East Timor, Costa Rica, 2x Hong Kong en Egypte. Heel erg leuk en zeer cultureel. Van vorig jaar zijn er nog 4 over, Ref uit Lesotho, Farangis uit Tjatikstan, Julia uit Hong Kong en ik natuurlijk. De tutorgroup is een soort van mentor group waarmee je soms uiteten gaat, films kijkt etc. Een huiselijke omgeving op campus.
Er waren een heleboel activiteiten, waaronder de vakkenkeuze van de eerste jaars, Alcohol Awareness (hoe ga je met alcohol om, wat zijn JOU ervaringen met alochol etc etc), dit is ieder jaar weer heel erg interessant. Ik kom van een omgeving waar het normaal is om te drinken, terwijl in mijn discussie group heel veel mensen niet dronken, omdat ze het niet lekker vonden of omdat ze het gewoon niet wilden. Daarnaast heb ik ook foto’s genomen van eerste jaars, voor hun Student ID cards, en voor in de kantine. Altijd een interessant moment, aangezien de mijne vorig jaar nogal ‘charmant’ was. Ook heb ik meegeholpen bij de poolgames, maar aangezien mijn voet nog steeds niet echt mee werkt, was het meer kijken dan mee doen.
Over mijn voet gesproken, het gaat stukke beter vergeleken met 2 weken geleden. Het nadeel is dat ik al 2 weken lang problemen heb met lopen. Ik heb op vrijdag en zaterdag het erop gewaagd, en redelijk er wat opgelopen, maar mij is toch geadviseerd mijn gips om te houden. Dat ga ik dus weer doen (lekker weer op krukken) tot en met woensdag, want dan zie ik de dokter weer. Mijn voet ging van normale huidskleur, naar blauw, groen, tot het op een goed moment zwart was. Nu is het paars, en zie ik echt dat het weg trekt. Ook is de zwelling al stukke minder! Dus hopelijk kan ik snel weer sporten en dansen en er volop van genieten!
Dansen, tja, dat was ook iets heel belangrijk deze week. We hadden deze week twee feestjes, eentje op zondagavond ‘welcomings party’ en gisteravond. Ik blijf er altijd van genieten, ondanks dat ik deze keren niet eens kon dansen, maar aan de zijkant moest zitten. Iedereen is zo los, en geniet er van!
Sinds dat de tweede jaars terug zijn, zijn we bezig geweest om ICE voor te bereiden, dit staat voor International Cultural Evening. Ieder continent levert zijn bijdrage, ongeveer 15 minuten, voor een show die we gisteren hebben opgevoerd. Waanzinnig!! Eerst hadden we een dinner met eten van over de hele wereld, en was bijna iedereen in zijn nationale kostuum. Hierna gingen we dan naar de courtyard, waar een show van meer dan 2 uur werd opgevoerd. De europeanen hadden nog wat moeite om op tijd te beginnen met de voorbereidingen, en aangezien ik de leider was, en niet echt mobiel, hadden we de ochtend van de show de eerste keer een doorloop. Dansjes waren de avond daarvoor ingestudeerd, of in sommige gevallen al weken geoefenend. Het zorgde soms voor akelige stiltes, maar de dansen maakte het goed. De eerste jaars vonden het fantastisch en dat is het meest belangrijk!!
Mijn kamergenootjes liggen nog te slapen, aangezien Orientation week toch wel heftig was. Mijn nieuwe kamergenootjes zijn Samantha uit Hong Kong en Blain uit Ethiopie. Heel erg interessant, en dit jaar dus weer geluk met een zeer exotisch land als kamergenootje.
Heel veel liefs,
Anne-Margreet
Het is misschien wel een van de beste weken van LPC van het hele jaar; Orientation week! De eerste jaars hebben een vol gepland programma dat gerund wordt door de tweede jaars. Het begon op zondagavond met een welcomings ceremony, meeting met tutor en een block party. In mijn tutorgroup hebben 6 nieuwe eerste jaars, iemand uit de USA, East Timor, Costa Rica, 2x Hong Kong en Egypte. Heel erg leuk en zeer cultureel. Van vorig jaar zijn er nog 4 over, Ref uit Lesotho, Farangis uit Tjatikstan, Julia uit Hong Kong en ik natuurlijk. De tutorgroup is een soort van mentor group waarmee je soms uiteten gaat, films kijkt etc. Een huiselijke omgeving op campus.
Er waren een heleboel activiteiten, waaronder de vakkenkeuze van de eerste jaars, Alcohol Awareness (hoe ga je met alcohol om, wat zijn JOU ervaringen met alochol etc etc), dit is ieder jaar weer heel erg interessant. Ik kom van een omgeving waar het normaal is om te drinken, terwijl in mijn discussie group heel veel mensen niet dronken, omdat ze het niet lekker vonden of omdat ze het gewoon niet wilden. Daarnaast heb ik ook foto’s genomen van eerste jaars, voor hun Student ID cards, en voor in de kantine. Altijd een interessant moment, aangezien de mijne vorig jaar nogal ‘charmant’ was. Ook heb ik meegeholpen bij de poolgames, maar aangezien mijn voet nog steeds niet echt mee werkt, was het meer kijken dan mee doen.
Over mijn voet gesproken, het gaat stukke beter vergeleken met 2 weken geleden. Het nadeel is dat ik al 2 weken lang problemen heb met lopen. Ik heb op vrijdag en zaterdag het erop gewaagd, en redelijk er wat opgelopen, maar mij is toch geadviseerd mijn gips om te houden. Dat ga ik dus weer doen (lekker weer op krukken) tot en met woensdag, want dan zie ik de dokter weer. Mijn voet ging van normale huidskleur, naar blauw, groen, tot het op een goed moment zwart was. Nu is het paars, en zie ik echt dat het weg trekt. Ook is de zwelling al stukke minder! Dus hopelijk kan ik snel weer sporten en dansen en er volop van genieten!
Dansen, tja, dat was ook iets heel belangrijk deze week. We hadden deze week twee feestjes, eentje op zondagavond ‘welcomings party’ en gisteravond. Ik blijf er altijd van genieten, ondanks dat ik deze keren niet eens kon dansen, maar aan de zijkant moest zitten. Iedereen is zo los, en geniet er van!
Sinds dat de tweede jaars terug zijn, zijn we bezig geweest om ICE voor te bereiden, dit staat voor International Cultural Evening. Ieder continent levert zijn bijdrage, ongeveer 15 minuten, voor een show die we gisteren hebben opgevoerd. Waanzinnig!! Eerst hadden we een dinner met eten van over de hele wereld, en was bijna iedereen in zijn nationale kostuum. Hierna gingen we dan naar de courtyard, waar een show van meer dan 2 uur werd opgevoerd. De europeanen hadden nog wat moeite om op tijd te beginnen met de voorbereidingen, en aangezien ik de leider was, en niet echt mobiel, hadden we de ochtend van de show de eerste keer een doorloop. Dansjes waren de avond daarvoor ingestudeerd, of in sommige gevallen al weken geoefenend. Het zorgde soms voor akelige stiltes, maar de dansen maakte het goed. De eerste jaars vonden het fantastisch en dat is het meest belangrijk!!
Mijn kamergenootjes liggen nog te slapen, aangezien Orientation week toch wel heftig was. Mijn nieuwe kamergenootjes zijn Samantha uit Hong Kong en Blain uit Ethiopie. Heel erg interessant, en dit jaar dus weer geluk met een zeer exotisch land als kamergenootje.
Heel veel liefs,
Anne-Margreet
-
13 September 2009 - 06:15
Oma:
Wij zijn blij dat het een stuk beter gaat met je enkel.Toch nog even voorzichtig blijven en misschien iets stevigs dragen met sporten.Lieve schat wat weer een heerlijk verslag van je.Veel groetjes en veel liefs van ons en succes met alles . Opa en Opa XXXXX. -
13 September 2009 - 06:35
Nanda Collins:
Hoi Anne-Margreet,
Het is alsof ik een jaar terug ga in de tijd toen Sarah dit beleefde.
Ik hoop dat het met je voet een beetje opschiet, want met een rolstoel over het terrein doet dat in elk geval niet. Weer heel veel plezier de komende week. Als tweedejaars is het een heel andere ervaring, dat maakt UWC zo mooi.
Groetjes, Nanda -
13 September 2009 - 07:25
Hettie & Frank:
De kleuren die je beschrijft komen overeen met de kleuren van de gebroken grote teen van Hettie. We leven in deze "letterlijk" mee.
Als trouwe lezers is het grappig dingen van vorig jaar te herkennen. De opzet van het programma (2e jaars hebben een deel van de zorg voor de 1e jaars) is mogelijk voor de 2e jaars nog mooier dan voor de 1e jaars.
Verder herinnert het ons aan onze kostschool jaren (Hettie in den Bosch bij de nonnen, Frank in Mook bij de paters).
De eitjes roepen.
Bedankt voor het wekelijks verhaal, sterkte met je enkel, werk ze en tot zondag. -
13 September 2009 - 07:58
Mirjam (moeder Nienk:
Ha Anne-Margreet!Wat is het toch leuk om jouw enthousiaste verhalen te lezen! En dat je zo open staat voor alles wat op je pad komt! Gelukkig val je met je tijdelijke handicap er niet buiten (is ook goed om je dat te realiseren, toch?).
Fijne week en groet! Mirjam -
13 September 2009 - 11:20
Jan-Jaap:
Hey Zusje!,
Blij dat het met je voet beter gaat en inderdaad! Na paars gaat het langzaam beter aan! Hopelijk heb je het gezellig met de eerste jaars en kun je ondanks je mobiliteit ze allemaal snel een keer spreken en leren kennen :D.
Tot snel!
(K) -
16 September 2009 - 09:57
Akkie:
Hey die Anne-Margreet,
Die positiviteit spat altijd uit jouw verslagen, heerlijk is dat !
Gelukkig begint het einde van je gipsperiode in zicht te komen, en hoop ik dat je zoals je al schrijf weer snel met alle activiteiten ten volle mee kunt doen.
Al met al was het toch een behoorlijk vervelend incident met je enkel.
En je nieuwe room-mates, ook weer interesant !
Meid, het ga je goed, hou nog even vol, en doe nog even voorzichtig ( ik lijk je oma wel, sorry )
Hartelijke groeten, Akkie -
18 September 2009 - 07:16
Joyce Saman:
He Anne-Margreet,
Ik ben nogal laat met een reactie. Hoop dat het met je voet beter gaat.We genieten altijd zo van je berichten.En dit jaar nog meer weblogs vanuit Hong Kong.
Super. Succes deze week en tot de volgende blog.
Hartelijke groet Joyce Saman
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
